AKARSULAR’A…

İlk Yayın tarihi: 30.06.2010

2 Temmuz 1993'te hiçbir akıl, vicdan ve dine uymayan vahşilikle katledilen canlarımızın acısı daima yüreğimizde olacaktır. Onurlu kimlikleri önünde saygı ile eğiliyorum. Turnalara yoldaş olsunlar.  Akarsular’a… Uyku sersemler gece, kâbuslara gün doğar, Fesleğen kokusunu kara toprağa sağar, Gökyüzünden sevdalar çiğle umuda yağar, Pir Sultan’lar üstüne aydınlık düşler yığar. Sürmeli gözleriyle hüzün kokar Menekşe, Can bedenden uçmadan umut bitmez, can dişte, Yeşim ciğer paresi, sevenler yalvarışta, Bezircimin ışığı kara geceyi boğar. Bir acayip uğultu coşkuya çöreklenir, Ateşte semah dönen turnalar yüreklenir, Umut, çare birlenir, bahane ıraklanır, Yasemin’im kuruma, coşkun evrene sığar. Muhlis’im, Akarsu’yum çağladı gümbür gümbür, "Kula kul olma" dedi, “bilim aydınlık yoldur”, Ey yobaz bizi değil, önce nefsini öldür! Karababam ışık ol, kör yüreklerde ağar. Nesimi Baba şifa istemezdi balından, Halkı için geçmişti çoktan kendi halından, Bin güvercin büyüdü, uçtu gönül dalından Mazlum’a aşk-ı niyaz et, kara yasına çağır! Bu acı yüreklerde sızılar da sızılar, Yobaz cehennem oldu, yandı emlik kuzular, "Allah için öldürdük!" bile dedi bazılar, Can Koray’ım inanma, Hak sana nasıl kıyar? Cehaletin gözü kör, paslı yüreği sağır, Canlar Od'a yanarken gafil ciğeri soğur, Can özün dara çeker, karanlık candan ağır, Bütün Sularileri felek kendinden sayar. Bu ne İslamiyet'tir, ne sığar insanlığa, Allah vergisi, her kul yaraşmaz ozanlığa, Hasret, Yasemin, Serpil yol vermez karanlığa Akarsulara rahmet, softaya lanet yağar.